Generał chorąży Konstanty Smowski - „Wspomnienia uczestnika UPA”, czyli skandalicznie prostacka fałszywka.

Na początek prezentujemy „dokument” – obok skan z pierwszej strony “wspomnień generała Konstantego Smowskiego” z jednym tylko wydzielonym czerwoną ramką fragmentem. Już te pierwsze słowa „Smowskiego” wzbudziły nasze podejrzenia i dały impuls do bardziej wnikliwej analizy tekstu (o czym później).

Link do całej broszury liczącej 14 stron: https://diasporiana.org.ua/memuari/12748-smovskiy-k-spomini-uchasnika-banderivskoyi-upa/

Rzekome „Wspomnienia generała Smowskiego” wydane były przez ukraińską firmę wydawnicza „Nasza Batkiwszczyna” w Nowym Yorku, w roku 1982. Do końca lat osiemdziesiątych nikt nie zwrócił uwagi na skromną broszurę, aż do momentu, kiedy zaczął powoływać się na nią znany ze swoich antybanderowskich prac „Ukrainiec” Wiktor Poliszczuk.

Nie możemy jednoznacznie stwierdzić, kto był autorem tej fałszywki, ale łącząc znane nam fakty, istnieją poważne podstawy do przypuszczeń, że „kukułcze jajko” – czyli „wspomnienia Smowskiego”, podrzucił pomiędzy patriotyczne ukraińskie środowiska właśnie Poliszczuk. Skąd takie przypuszczenia?

Otóż Wiktor Poliszczuk pojawił się w środowiskach amerykańskiej emigracji w roku 1981. Na emigracji rozpoczął pracę jako korektor techniczny w wydawanym w Toronto tygodniku diaspory ukraińskiej Новий Шлях (pol. Nowa Droga), związanym z emigracyjnym OUN-M. Zanim jednak wyjechał z Polski był już inwigilowany przez polskie służby od 1978 roku – co oznacza, że jego wyjazd z Polski mógł być uwarunkowany podjęciem współpracy:

Czy Poliszczuk podjął współpracę? My nie wiemy! Nie mamy dostępu do liczącej 326 kart teczki Poliszczuka. Poza tym zawartość teczki wcale nie musi tego wyjaśniać. Możliwe nawet, że stworzenie sprawy Poliszczuka było tak naprawdę tylko kamuflażem-uwiarygodnieniem, czyli tworzeniem życiorysu dającego mu dobre referencje po wyjeździe z Polski i przy pierwszych kontaktach z niepodległościowymi środowiskami ukraińskimi w Kanadzie.

Skąd wiadomo, że „Wspomnienia Smowskiego” to fałszywka?

Można by tutaj zamieścić krótki życiorys generała K. Smowskiego i skonfrontować go z tymi wspomnieniami. Można by analizować zdanie po zdaniu tych „wspomnień” i pokazywać, że informacje tam zamieszczone są nieprawdą. Ograniczymy się tylko do dwóch niepodważalnych dowodów.

DOWÓD 1.

W skanie zamieszczonym na początku celowo wydzieliliśmy czerwoną ramką tekst ze „wspomnień”, w którym autor twierdzi, ze nie brał udziału w kampanii wrześniowej pomimo tego, że był oficerem rezerwy Polskiego Wojska. Mówiąc wprost autor już w pierwszych słowach zdradza nam, że ten dokument to jednoznacznie fałszywka. Prawdziwy Konstanty Smowski bez wątpienia walczył w Polskim Wojsku podczas kampanii wrześniowej, najlepszym potwierdzeniem tego faktu jest notatka ze strony polskiego IPN:

Ktoś może zadać pytanie: czy na pewno chodzi o tego samego Smowskiego?
Na pewno! Wspomnienia wydane w formie broszury zawierają krótkie wprowadzenie, a w nim fragmenty życiorysu generała Konstantego Smowskiego - tego samego generała. Ale wszystko wyjaśnia dowód drugi, ten dokument nie pozostawia już najmniejszych wątpliwości…

DOWÓD 2.

 W roku 1993 w amerykańskiej gazecie „Svoboda”  wydawanej dla ukraińskiej diaspory ukazał się tekst - sprostowanie  córki generała Smowskiego,  Galyny Semieniuk-Smowskiej:

Źródło: http://www.svoboda-news.com/arxiv/pdf/1993/Svoboda-1993-061.pdf

W tym tekście córka generała wyjaśnia, że Smowski uczestniczył w kampanii wrześniowej, że w UPA nigdy nie był, że nie był również nigdy w Armii Czerwonej ( w fałszywych „wspomnieniach” i taka informacja się pojawia). Na końcu córka generała dodaje:

…Dlatego niniejszym informujemy wszystkich obywateli Ukrainy w diasporze i w Ukrainie, że niniejsza broszura jest od początku do końca złośliwym i nieuczciwym wymysłem.

Czy potrzebne są inne dowody?

Wszystko jest jasne. Nie wiemy jeszcze tylko, czy Poliszczuk był jedynie tym, który fałszywkę rozpropagował, czy także on ten falsyfikat stworzył?                                                                                          

                                                                                                          Zespół Dobrodziej

P.S.

Konstanty Smowski (1890 lub 1892-1960) – ukraiński wojskowy - służba w Armii Ukraińskiej Republiki Ludowej. Oficer kontraktowy Wojska Polskiego, uczestnik Kampanii Wrześniowej, więzień obozu jenieckiego w Murnau, organizator ukraińskiej policji w Kijowie jesienią 1941 roku, zastępca dowódcy 118 Batalionu Schutzmannschaft w latach 1942-1943( Białoruś), w 1944 osadzony w obozie koncentracyjnym KL Dachau. Dzięki staraniom generała Pawło Szandruka uwolniony, wstępuje do Ukraińskiej Armii Narodowej. Delegowany w roku 1945 przez Pawło Szandruka na spotkanie z generałem Andersem z listem od Pawło Szandruka. Po wojnie emigracyjny działacz kombatancki.

po prawej okładka prawdziwych wspomnień.